Güvenme malına, mülküne.
Ne üstündeki kürke nede yüne.
Ne yaşadın ki dünden bugüne.
Sadece hep ben dedin, kendi kendine.
Aç insanları, hiç düşünmedin.
En güzel yemekleri,afiyetle sen yedin.
Soğuk günlerde hiç üşümedin.
Zenginlik gördün,yokluk nedir bilmedin.
Evsiz insanlara bakakaldın.
Bir yat bir kat daha aldın.
Gece alemlerine, balıklama daldın.
Hiç bitmeyecek bir rüya sandın.
Etrafını, sahte dostlar sardı.
Sen verdikçe onlar hep aldı.
Ağzına çaldıkları, bir parmak baldı.
En sonunda söyle yanında kim kaldı.
Unutma sakın, bu dünya gelip geçer.
Para,mülk gider başkasını seçer.
Güvendiğin dostlar, olur düşmandan beter.
Sana bir tek şey kalır, pişmanlık ve keder.
Kayıt Tarihi : 24.5.2009 13:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

didaktik tarz... başarılı bir çalışma...teşekkür ediyoruz... [email protected]
TÜM YORUMLAR (1)