Zengin-Yoksul Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Hakkın var sevdiceğim,istemekte haklısın,
Çünkü sen en güzelsin,en güzele layıksın...

Eğer gücüm yetseydi sana neler verirdim,
Okyanus diplerinden inciler getirirdim....

Hint ipeklerinden duvak örerdim sana,
En değerleri kürkleri,giydirirdim sırtına..

Ayağında hususi otomobil olurdu,
Emrinde dizi dizi hizmetçi bulunurdu..

Madde asrı sevdiğim,istemekte haklısın,
Çünkü sen en güzelsin,en güzele layıksın...

Ama ben çaresizim,ne kasamda param var,
Ne de göz kamaştıran yaldızlı diplomam var.

Ellerim nasırlaşmış,yırtılmış pabuçlarım,
Istırabın vakitsiz ağarttığı saçlarım..

İstersen bu hal üzre yine mesut oluruz,
El ele çalışırız,rızkımızı buluruz...

İki gönül bir ola,samanlık seyran ola,
Ver elini elime,uçuşalım kol kola...

Bunlar hep sahte boya; şöhret,mevki,para,pul,
Biz zenginiz sevgilim,sevgisiz kalpler yoksul...