Ben zengin olsam, geçerdim şu köhne yoldan öyle aheste aheste.
Yorgun evlerin arasından ağır, eriyip kayarcasına.
Altımda son model arabam,
Yanımda en soylu kadınlar, en soylu adamlar.
İzlerdik birlikte geriden geriden o gölgeden insancıkları yarı acıyarak, yarı kızarak.
Zengin olsam sakınırdım kendimi ve asla ama asla yanaşmam yanlarına.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta