Zengin Mişim Karun'dan Şiiri - Cihat Şahin

ZENGİNMİŞİM KARUN’DAN

Hesapladım bir sabah, neyim var neyim yoksa
Belki tuhaf gelecek, sürpriz çıktı o sonuç
Hiç merak etmez misin, bu sürprizi sen yoksa
Çok şaşırttı beni de, hiç gelmeyen o son uç

İşin ilginç tarafı, zenginliğim ezeli
Lakin işin farkına yeni vardım nedense
Öyle yazmış Levh’ine, o güzeller güzeli
Ödenemez şükür’ü bu manada ne dense

Bir gözümü satsaydım, ne olurdu ederi?
Herhalde epey milyar, sayarlardı el’ime
Yani onun geliri, karşılarken gideri
Artanını verirdim, âlemime elim’e

Peki, kalbin değeri, ne kadar eder acep
Bence dünya bir yana, küçük kalbim bir yana
Satsam karaciğeri, ücretini almaz cep
Bir organım olmasa, arardım yana, yana

Kim yapar ki beynini, satmak için pazarlık?
Böyle bir şey olmaz mı, akla zarar bir fikir?
Demek her uzvumuz, değil asla Pazar’lık
Olmamak mümkün değil, bu konuda hemfikir

Mümkün müdür takası, organların evrenle
Dünyaları verseler, vermem asla birini
Hemfikirsen ey kardeş, bu konuda sen benle
Bundan böyle hiç üzme, ölünü ve dirini

Zenginmişim Karun’dan, yeni fardım farkına
Hava, su ve güneşi, katmadan da toplama
Bundan böyle ey ozan, bunu da kat şarkına
Sağdan soldan durmadan, aşk masalı toplama!

Cihat ŞAHİN
05.07.2018-İZMİR