Zengin Dilençi Şiiri - Yorumlar

ZENGİN DİLENCİ

Sen istemedin,
Ben de yolda el açmış dilenciye verip gittim onu.
Avucunun içindekinin ağırlığı ayırdı
Kendinin de nerde olduğunu bilmediği düşüncelerinden.
Dönmesem de, ardımdan, gözlerini ayırmadan baktığını hissettim.
Benim yitirdiğimin üzüntüsünü,
Kendi bulduğunun sevincini, avucuna sıkıp gitti.
Şimdi o bizim aşkımızla dünyanın en zenginiydi.
Bizim olanın değerini bizden çok iyi bildiği için.

Leyla Mövsümova

* * *
Aslında Leyla Hanım Türkiye Türkçesini çok iyi biliyor kanaati hâsıl oldu bende. Yanıldığımı zannetmiyorum.., Bazı kelimelerin karşılıklarını yazmaktan imtina ediyor, nedendir bilemiyorum.
*İstenmeyen bir aşk!.. Platonik miydi acaba?.. Yoksa gerçek mi?.. Eğer dünyanın en değerli şeyi olan “sevgi/aşk” el açana verilecekse –ki yıllarca el açmaya- binlerce kez hazırım, diyeceğim ama yaşım gereği dilenci olmayı bile bize çok görürler. Çok şanslıymış o dilenci.
Öylesine meçhul düşüncelere dalmış ki, nerede olduğunun farkına varamayacak haldeyken, avucunun içindeki sevginin ağırlığından bir anda kurtuluverdi. Arkama dönmeden, onun, gözlerini ayırmadan ardından bakakaldığını hissettim. Onun bulduğuna sevindiği, benim yitirdiğimin üzüntüsünü yaşadığım aşkı, sevinerek ve avucunda sıkı sıkıya tutarak uzaklaşıp gitti.
Biz, bizim olanın bilemedik değerini…
O, şimdi bizim aşkımızla, oldu dünyanın en zengini…
Eh be Leyla Hanım, sevgisiz hiç yaşanır mı?.. Aşksız dünyadan tat alınır mı?.. Aşk, para gibi, eşya gibi bağışlanır mı?.. Sadaka niyetine başkalarına verilir mi?...
Eee!.. Şimdi ne olacak? Değerini bilmeyenin değer bilmezliğine sen de katılmış olmuyor musun değerli şairem?..
Ama bu çok güzel bir sitem şiiri olmuş. Duyguların, daha doğrusu kızgınlığın, karşılık görmeyen sevginin ağırlığından kurtulmak gibi bir algılama, rahatlama hali…
Yüreğine, kalemine sağlık.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun efendim.
Dostça kalın.

Begenerek okudum tebrikler