Zengibar Adası Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

ne mutlu düşler çağrıştırıyor
uzaktaki zengibar adasının
turkuaz sahili gözlerime
gök mavisi dağlar olmasada
duman rengi nehirler olmasada
seviyorum kaderimde olmasada
hayallerde olsamda orada
sınırlar,ülkeler, Çin settinden
daha engel yollarıma
ateşli özlemle istedim
gitmeyi turkuaz sahile
böyle geçiyor yıllarım hasretle
sevgisi volkan akkorundan
yanıyorum onun için
kurtuluşum elinde olmadan
öz memleketimden yedigün
uzak olsada,kalbim onda
gözlerim yalnızca sende
yaşarım sevgilimle ve amcamla
ölümlü yaşamı acı-renkli günleri
gelirim bir gün sahiline
O emanet Kia Sorentle
yollar yedi günümü bitirsede
görürüm baharında gökkuşağını
palmiye altında sevgilimle
her zaman seveceğim
seni Zengibar adası sevgilimle
sonsuz mavi gökyüzünden
kar bulutları kanatlarına yükleyen
yeşil turnalar kervanı
beni sana getirmesede
her zaman seveceğim seni