Zemzemin hikayesi
İbrahim, ulu dedem bu ne büyük sınanış
Bu ne yüce bir sevgi, bu ne yüce inanış
Nasıl bıraktın aileni kızgın kumların kucağına
Nasıl dayandı ki bilmem, için yavrunun feryadına
Hacer anamın sanki seslenişini duyarım
-Bu ıssız yerde bizi kime emanet ettin İbrahim!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta