Zemzem Haram Şiiri - Zeki Günay

Ey insan kuldan değil, Allahtan utan kork,
Süslenmiş gidiyor, bu ne hayasız yarab.
Nefisler yıkık virane, elinde şarap,
İnsan bilmez ki? Toprak kimi çağırıyor.

Ölüm yaşlı genç ayırmaz, kalk ölen bebek,
Kalk anlat ölüm anını, kalkamaz bebek.
Berzah Aleminde artık, dönemez ruhu,
Ayrıldı ruh bedenden, eyvah ki? Ne eyvah.

Ölen çocukların, sırtında mermi izi,
Babanın elinde kefen, içinde bebek.
Baba yere çökmüş, ana toprak dövüyor,
Gözlerden yaş geliyor, eyvah ki? Ne eyvah.

Çocukların gözünde yaş var İslam suskun,
Bu nasıl bir İslam yarab, eyvah ki? Eyvah.
Kol parmak kopuk, gözleri yuvadan çıkmış,
Kafir zulümdeyken, Müslüman suskun yarab.

Kul Zeki, sana kuru ekmek bile haram,
Dön enkazın altından, akan şu kana bak.
Ey zemzem zehir ol, tüm İslam alemine,
İnsan susuz aç iken, zemzem olsun haram.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY