Ne Çare Şiiri - Saffet Çakır

Zemzem bakışların, ok kirpiklerin
Gözlerin ki berrak nehirden derin
Yağmurdan yeni ayrılan gözlerin
Aklımı başımdan aldı ne çare!

Bir gül destesiyle adın koydular
Beşiğini gümüşten mi oydular!
Nikahını kimin ile kıydılar?
Gözlerim maziye daldı ne çare!

Aynalar eridi o mah yüzünde
Melikeydin yüreğimin gözünde
Gamzelerin bir türküdür yüzünde
Gülüşünde aklım kaldı ne çare!

Bakışların damlar bir bahar gibi
Çaresiz yazgımı noktalar gibi.
Buğday kokulu ten taze kar gibi
Yüreğime geldi doldu ne çare!

Gerçek mi şimdi o mavi düşlerin
Gölgesi serin, salkım söğütlerin
Ruhumu okşayan o gülüşlerin
Başımı sevdaya saldı ne çare!

Elimi uzatsam gelmez ki yarın
Harımı söndürmez, karı dağların
Yazgıma tek ferman gül dudakların
Bir kovandan akan baldı ne çare!

Bir seni dediler dünyadan tatlı
Meneviş gülüşlü, bir kuğu adlı
Cennet firarisi, melek kanatlı,
Bir kasırga seni çaldı ne çare!

Vuslata engeller vermez ki aman
Bir gizli sevdanın acısı yaman.
Gelemem ki artık yollarım duman,
Kader yazdı, böyle oldu ne çare!