Mecburuz bu tinilarda solumaya
Zemir,
Adi ustune yer bizi bu küre
zemheride burusup kalmis birkaç özür
ve kesisen tozlu baharlarimiz
elest meclisinde
zamir yahut sürgülenmeye alisik
vasati yirmi bir gram
kader dedigimiz
Zemir..
.
Yerin yüzü de insandir
ve tüm susma biçimleri
yitip gitti
ana karninda;
oradan kalma belki de
yorgunlugumuz Zemir..
Eksilen bir sey yok aslinda
orada yahut burada
Cogalan bir sey de..
Hem eksilmek çogalma çabasidir
Berenisin adanmis kutsal saçlarina
uzanan..
Dedim ya Zemir...
yer bizi bu küre...
Aralik 2011
Zeliha AypekKayıt Tarihi : 25.12.2011 01:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)