Zemheride Vurgun Yedim Şiiri - Birol Çelik

Bizki zemheride vurgun yemişiz

Umutlarımız buz bağladığından beridir
kangren olmuş bir istikballe
yaşanmaz deyip
hayatı dört bir yandan kesmişiz

Biz ki sonu çıkmazlara çıkan yollarda
yitirmişiz kendimizi
Adımlarımızda titrekliği
bakışlarımızda tedirginliği
yumruklarımızda sevdamızı
ezmişiz

Gözlerimizde ya hep ya hiç tutkusu
Yüreğimizde yar burgusu
hep gurbet
hep gece sorgusu
bırakmamış peşimizi
Biz ki çok şeyler uğruna
hiçbirşeylerin gölgesinde
her şeyimizi eritmişiz
Yani anlarız halden
Ağrıyan başa
Mermi sıkılması nedir
biliriz
Yerle gök arasında
sıkışıp kalmayı
eşiklerde kıvrılmayı
ters dönmüş sularda boğulmayı
biliriz
Bilmediğimiz tek şey kırmaktır bizim
Kırmamak uğruna kırılmaktır
Alın yazımız

Bizde bütün mevsimler kıştır
Yazgımızda baharlar yoktur
Bülbüller uzaktır aşiyanlarımıza. Topraklar çorak
dudaklar kuru
yani biliriz susuzluğu
Başka sular bulanıktır bize
haramdır bize
Biz hem küheylan
hem sultan
dizginimiz elimizde
dört nala koşuyoruz
Kevser nehrine
ayak seslerimiz
beyninizde deprem

Hayata bir ziyanla başlamışız
Biz ki kaybetme yolunda
kazandığımızı kar saymışız

kaybetme zamanında girmişiz
kaybetmişiz

Kucak kucak hayalleri
dua dua ümitleri
uçurmuşuz
bilmediğimiz bir kuşun
kanatlarından göklere
Nasip demiş beklemişiz
senelerce
ne beklediğimizi bilmesekte

Biz ki düşüncede topal
mantıkta fakiriz

Bizim yönümüzü
rüzgarlar tayin eder
Lodosların
kucağında
günaydınlar der
meltemlerin
eteklerinde
elveda
çekeriz
güne

Biz ki ayaz gecelerde yalnızlığı
yorgan niyetine üstümüze çeker
buhranlar anaforunda
hüzünlü helezonlarla
düşüncenin en karanlığında
aydınlıkların peşinden gideriz Yani beyazın aşığı
Karanın avcısı
Ve nedendir bilmem
bütün yolların sonunda
avlanan biz
bölüşülen biz
harcanan biz
oluruz

Toprak hep kan kokar
ve kan bizim kanımızdır
Ve ölüm soğuk

Biz ki bütün sırlarımızı
geçmiş zamanın
ziyan olmuş
kuru satırlarına yazmışız Yaratandan başka
yoktur okuyanımız
Bizimkisi bi özlem işte
Yanmanın
yanılmanın
olmadığı
bi dünya
Biliriz özlemlerimiz
özlemlerin
ötesinde
Ama yinede
bekleriz o kutsal günü
ki o günü kurtuluş saymışız
insan ömrüne
Mutlak mutluluğun
ilk adımı deyip
bütün adımlarımızı
ona yöneltmişiz
hep onunla yoğrulmuş
onunla
hem dem olmuş
onunla başlamış
onunla bitirmişiz
Görünmek istenmeyen yüzümüz
budur bizim

Kelimeler kifayetsizse bize ne
Eğilmez başımız bilesiniz
sadece başımız kalsa bile

Sonradan anladık
zamansız gelmiştik
Ölme vakti geldiniz
dediler ve Öldürdüler