Gelebilsen keşke...
Gelebilsen şehrime...
Lale çiçeğinden sular ikram ederim sana.
Kehribar taslarda yemekler.
Karşılığında hiçbir şey istemem...
İstemem gülüşünden başka,
Bir gün,
Bir şiir okuyacaksın ve hayran kalıp.
Tam o an, şafak sökerken, seher yeli saçlarını okşarken,
Duracaksın.
Evet tam o an.
Kırgın gideceğim sana.
Ağlamak istiyorum sevgilim.
Ağlamak.
Doyasıya ya da ölesiye...
Yeter ki bıraksın yakamı şu insanlar, şu dünya, şu kainat.
Yeter ki bırak peşimi sen...
Ağlamak istiyorum sevgilim,
Zaman ne çabuk geçiyor değil mi sevgilim?
En güzel anımızın üstünden tam bir yıl geçti mesela.
Biz ayrıldık galiba sevgilim,
Baksana anılar eskitiyoruz, yenilerini ekleyemiyoruz.
Öylece uzaktan bakmakla yetiniyoruz, Birbirimize birkaç güzel sözle belli ediyoruz aşkımızı.
Ama böyle çok acıyor.
Sen neredesin kelebeğim?
Ben yalnızlığımla, kimsesizliğimle boğuşurken sen neredesin, ne yapıyorsun?
Gelmeyeceksin değil mi?
Ne dersem diyeyim, ne yazarsam yazayım gelmeyeceksin.
Bırakmayacaklar seni.
Ben anlamalıydım sevgilim,
Aylardır hasretim senin kalbine, gözlerine, en önemlisi ellerine...
Senin ellerin nasıl eller ki benim kalbimi yerinden söküp sevgi şerbetleriyle yıkar...
Senin gözlerin nasıl gözler ki bir bakışında sonsuz kelebekler uçar, sevda sonsuzluğuna...
Senin kalbin nasıl kalp ki şifa vermeden duramaz civarındaki kalplere, hatta kalpsizlere bile...
Aylardır hasretsin benim kalbime, gözlerime, en önemlisi ellerime...
Benim ellerim nasıl eller ki sensiz kor ateş olurlar, tutamaz hiçbir el...
Belki bir sigara içmem gerekiyordur
Bütün özlemlere ve o kuşun kanadındaki kırığa inat.
Belki oturmam gerekiyordur, düşünmem, susmam ve haykırmam. Yılların verdiği acıyı dağlamam.
Ve sevmemeliyim belki de kim bilir, sevdikçe acır çünkü, tanrı böyle hükmeder evrene.
Sevmek acıtır, sevgi acıtır, sevdikçe acıtır.
Belki de seni artık silmem gerekiyordur ama ben bunu yapamam...
Çaresizlik kaplıyor her yanımı efendim, çaresizlik...
Çare aramaktan nasır tutuyor ellerim,
Sırtımda kambur çıkıyor...
Yine çareyi bulamıyorum.
Çaresizlik canıma tak ediyor efendim, çaresizlik.
Anneme çare olamamak yakıyor canımı.
Düşüncelerim acıyor...
Artık susturamıyorum kafamın içindeki fikirleri,
Hükmedemiyorum onlara.
Susuşların geliyor aklıma,
Kimsesiz duruşların.
Keşfedilmemiş bir orman gibi yalnızlığın.
Bırak üşüsün ellerim.
Yalnızlık ne demek anlıyorum o zaman.
Eğer bir kere hissedersem sıcaklığını,
O bana hiç hissetiremediğin sıcaklığını bir kere hissedersem sevgilim...
Dayanamam.
Her yokluğunda eskisinden daha fazla üşürüm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!