Zemheri Vurgunu - İsyancı Yanım

Sen benim belamsın
Öyle böyle değil hemi de
Hani denir ya;
“ Boynum kıldan incedir”
Tastamam öylesin işte
Üstelik çetrefilli cinsinden,
Sen kimselere diyemediğim adını
suskumsun,
Sen var ya sen;
dâhlimin geçmediği
Yetmediği direncimin fukara tarafım,
Dahası öteden beri hep büken boynumu
Amansız
kavgamsın
isyancı yanım,
Üstüne üstlük bir tamam sevdamsın ki;
Nereye dokunsam ellerim üşür
Ve tutsam her neyi
hep soğuk, yoksun
(hiç olma istemem)
Ters duruyor her şey yanlış, yanlış üstüne
gidişinle,
Ah bir anlayabilsem seni
Sonra böyle susmalarını, içten içe
Yiyip bitirmeni kendini,
O zemheri vurgunu yüreğini sonrasında,
Yeniden takardım saçlarına, yetim kalan
O kır çiçeklerini, kurumuş
Dudaklarına o su misali gülüşlerini
bizden çalınan,
Hani diyorum;
Artık çıldırtmasan beni, hey imansız,
Öyle söyletmesen kötü, kötü olmaz mı?
Olmaz mı dellendirmesen?
Olmaz mı,?
delisi
olmuşum
memleketin!
Daha ne ki?
Demiştim;
Senden sonrası divanelik, zırdelilik
Bilmez misin sen sonunun ip
Bir adının da ölüm olduğunu,
Dahası beterin beteri
Bir adım ötesinde yoksunluğunun,
Bir adının da cehennem olacağını
bilmez misin?
Haberin yok,
Haberin yok senin
(hiç olmasın gülüm)
Ben seni özlemeyi unuttum!
Haberin yok senin
Unuttum saçının rengini,
Kokusunu teninin
Arda kalan sevişmelerimizden,
Tenime bulaşan terini unuttum!
Haberin yok senin
Senin haberin yok, hiç olmadı (olmasın)
Ben senin adını unuttum!
Sen benim belamsın!
Bir tamam sevdamsın ki;
…
Sanırlar ki unuttum! Angut beyinliler
Sen yüreğimin taa zulasındasın…
Sen umudum…