Zemheri Sövmeleri IV Şiiri - Mustafa Yüceer

Af ile sağlamlaşan çentikler
yoğurulurken ki semaverce
çizgilerin kırık kıskaçlarıyla
züleyma öpüşmeleri dondurulur
sizlerin ayaklarına kapanış
bizlerin ayaklarından geçer
aşk ki züleyma törenlerinde
yortular kurmaktır diye
hüd hüd bezginliği çarpar baldıra
zehre sövüş katarken kıskançlık
züleyma bildirgesi hiçleşir

zahmetle merhametle rahmetle
köprüler kuranların kaçırılışında
öleyazılmış gibidir kimseler
nasıl can çekerse şarabı
öyle istenmez diş ağrısı
züleyma diş ağrısı kadar
geçer gider şarap kokularında
diş ağrırken dağ içlerinde
geçer gider
git ey züleyma
dişimiz sarhoştur şimdi

yinede senleşmek mi diyerek
sonlaşmanın kokuşmşluğunda
var olma telaşelerini eşeleyerek
diplerden mahmurca kalkyp
yürümeden gelir düşlere
zahmetler çapkınlığın içinde
merhametler zahidanın dibeğinde
rahmetleri sorgulamak mı züleyma
sövmek mi
sorgulamak mı rahmetleri züleyma
dövülmek mi
övülmek mi
ahir zaman surelerini yazmadan gitsene...
sövdürmesene
dövmesene
övmesene...