"Bir Şubat" akşamında beyaz örtüyle örtülmüş tabiat
senden dönerken.
yol kenarında yem arıyor güvercinler
sevgiye aç insanlar gibi
kurşuniye gömülmüş güneş
bir ucunda sararmış anılar
bir ucunda mum gibi kızıllık yanar
isterdim ki hiç ölmesin
her dem canlı kalsın duygular
ve
hayat devam eder
gelenler gider
gidenler gelmez
zemheri kadar soğuk
bir o kadar sıcak anılar
elleri tutuşturan
yüreği ısıtan
güneş gibidir candan sevgiler
her gün doğum günün olsun
ömrün güneşinki kadar...
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arap Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/01/zemheri-gunesi-2.jpg)
her gün ölür..
ikisinden de birer tane yeter.
Bu sevda sürsün kıyamete kadar
Her gün doğum günün olsun
Ömrün güneşinki kadar
Ne güzel temenni hatta du a diyelim
Hepimiz için olsun
selamlar
TÜM YORUMLAR (15)