Olmuş ol ya da olma haketmiş.
Zaman seni, sen zamanı tüketmiş.
Sana kalan, safi talan.
Yan babam yan!
Üzgünüm zalimmiş fatihin.
Zamanına, bizzat kalbine hükmetmiş.
Ölsün ya da sağ kalsın,
Yaşamak derse.
Eksilen kan.
Üzgünüm üşünür
Pençesinde ölümün.
Canına, bizzat insanlığına kastetmiş.
Şimdi tam sırası:
Bir soysuzluk dağıtır dizelerini
Yüzyıl yüz el ile toplayamazsın.
Bir karabasan görürsün gece yarısı,
Yüzyıl yüz dil ile uyanamazsın.
Zemheride doğmuş köpek yavrusu.
Yitirdiği cennet hayret doğrusu.
Ona her yer artık cami avlusu.
Üzgünüm ölüyormuş anasının kuzusu.
Kayıt Tarihi : 7.3.2019 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Boran](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/07/zemheri-de-kalmis-kopek-yavrusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!