Zemheri Bir Ayaz Şiiri - Sinan Bayram

Merhabayı bilmez insan hoşçakalı ezberler
dört duvar bir mahpushane türküsü yoldaş cana

Duvarlar artık bir engel değil
düşmeler yormuyor yüreğimi

Zemheri bir ayaz kuru bir beden
dipsiz bir kuyuda çırılçıplak yalnızlığım

Saf yanım acılar karşısında hala çocuk
bir küsmeyi öğrenemedim düştüğüm boşluğa

İçimdeki şeytan uyandı uyananı
boğmaz oldu beni hain acılar

İşkencelerden arta kalmış can çekişmişliğim
herkese gül sevda bana zifiri bir boğulma

Ben güneşe çıkıyorum
eriyen bedenim kaçar ışıktan

Duyduğum vurulduğum bir terk edilmişlğim var
öksüz halim uzanır kaldırımlara çiğnenmek için

Ben ölümlere mahkumum
sol yanım tanımıyor hayatı

Ben yıldızlara uzanmak isterim hücrem yalnızlığım
sonra bir çift göz tanımasam da bir kadehte şarabım

Titrek bir mum alevi miydi sevgi
can kırgın içerde tufan soğuk zincir

Dost dediğim bildiğim bana gece olur
sonra hasretim peşine düşer bir gündüzün

Hani zindan garip kopmuş olan ip ilmek boyuma
mavi gökyüzü celladım olmaya uzak ve yasak

Ama toprak yine bağrına basar kırgınlığımı
hayat yaşamak bir umut ölürken korkusuzca

Ustura ağzı gerçek bir kanama ve ölüm
uyanış artık hayata bahara sevdaya