Zemheri Şiiri - Annaya Mektuplar

Ortalarında
Ortalarında biter benim öyküm
Kasım bitti bitecek
Kapkara bulutlara bıraktı kendini gökyüzü
Sanırım gökkubbe de ihanet etti bize
Çiseleyen yağmur altında
Koşuşturan bir kalabalık var
Bir matem havası var
Solusam...
Ölecekmişim gibi
Kaçmaktan başka çarem yok
Seni bugün de onca yüz içinde göremeyeceğim
Sokaklarında şehir yanıp tutuşurken
Üzerimde bir soğukluk
Üşüyorum...
Müthiş bir durgunluk var üzerimde
Merdivenleri koşa koşa çıkıyorum
Seni düşünmem lazım Sevgilim
Seni düşlemem lazım
Kasetin her iki tarafına kaydedip
Ard arda dinlediğimiz şarkımızı duymam lazım
Bu şehir beni seni düşünmekten alıkoyuyor
Sanırım terk etmek için uygun bir gün
Belki birgün seninle tekrar döneriz
Beyoğlunu yürürüz
Galataya çıkarız sevgilim
Ah ne de çaresiz bir hâl
Ellerimle büyüttüğüm sevdam
Ümitsiz tükenmekte
Bu şehir öldürecek beni diyorum sana
Beni öldürecek bu şehir
Hira dinginliğine ulaşamadan
Adım attığım her sokağında yitip kaybolacağım.