ZEMHERİ
Zemheri de küsmüş bu yıl Sivas'a değilmiş suçlusu o, ayazların..
Tadına varın diyor siz bozkır tarlalarda yorgun kurak yazıların.
Tek nokta siyahlık kalmazdı yerde sarı ay ışığı bembeyaz gece...
Zemheri kızı girerdi çocuk düşlerine sabahları sorarlarladı birbirlerine
Şiddetinden soğuğun sanrılar görürlerdi büyük bilmece
Kışlar çok şiddetli karlar çetindi ama yürekleri hiç üşütmezdi
Sarardı akça bir yorgan gibi bereketli özlemdi beş ay bizden gitmezdi.
Zemheri üşütmezdi...
Ne savruk bir kıştır ne de kavruk bir yazdır insan insana AYAZDIR.
O. YAMAK
Kayıt Tarihi : 14.6.2021 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Yamak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/14/zemheri-84.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!