Zemheri Şiiri - Metin Yalçınkaya

Güneş'in ardını bekliyorum ben
Gözlerim İnatla ufkun ötesinde,
Neredeyse Ay doğacak
İliklerimde dolaşıyor serin bir rüzgar
Zemheri günlerinde yüreğim,
Bir fidanın doğuşunu bekliyorum ben...

Isırgan otları büyüyor yanıbaşımda,
Sessizce,biraz melankolik,
Bir örümcek yuva yapıyor sağ yanımda
Kayın ağaçlarından bir hışırtı,
Bir baharın yokuşundayım
Senin mevsimini bekliyorum ben...
Kızılcıkların açmasını bekliyorum...

Kulağımda dalgaların sesi
Nefesimde denizin kokusu,
Bir çoban çatlatan boy vermiş gölgede,
Bir güzel su alıyor hayat kuyusundan
Bir gelincik su içmede ab-ı hayattan
Bir adımlık uzağında yüreğim...
Ve gölgenleyim...
Ardışık,
Katsayısız,
Çarpanlarına ayrılmış,
Seni bekliyorum...
Cennet kokuyor her yer
Seninle ölür gibi oluyorum...