Zemheri Şiiri - Mustafa Çetinkaya

Yürürken okul yolunda
Çamur çamur, ıslak ıslak
Eriyen kar sularında ayakları,
Elleri koynunda
Bir yağmur bir yağmur sonrası
Toprak çürüyor sandım.

Yazarken harfleri heceleri,
Yüreğinde yangın var, görüyorum.
İçin için yanan saman alevi gözleri
Tezek kokan sobaya uzatırken ellerini
Buz gibi olduğunu gördüm
Uzun yolculuğunda ülkenin
Bir ayaz bir ayaz ki sonrası
Vicdanlar ölüyor sandım.

Tedirgin şehrin sokakları
Parsel parsel mahalleler kapışılmış
Taksim katliamı, Maraş katliamı,
İnsanlık katliamı, yarınların katliamı.
Darbenin on iki eylülünde, soluksuz
Kan donduran işkenceler yürekleri dağlamış
Bir karanlık bir karanlık ki sonrası
Tuz kokuyor sandım.

Bildiğimizden daha sert,
Bildiğimizden daha puslu daha zindan.
Bildiğimizden daha kış, daha deli
Güvercinler zeytin dallarında donmuş,
Bir fırtına bir fırtına ki sonrası
Yeni bir tufan yaşanıyor sandım.

1981