ZEMHER
Bilmem kaç mevsim gördü bu yüreğim,
kaç zemheri…
yitip gidenlerin göz yaşını biriktirdi
avuç avuç ellerim.
Sonbahar telaşına kapılmış yapraklar gibiyim,
Rüzgara karşı kanat çırpıyorum nerdesin?
Düşüme de gelmez oldun.
Kendimden sana kaçarken
Kendimden oldum,
Düşmez mi cemre sana,
Düşmez mi bir damlan bana
Gözlerimle, yolunda soldum…
Çektin benden çirkinliğini,
Çektin gittin…
Güne dönmüşken gönlüm,
Senin olmuşken ömrüm
Beni, bende erittin…
Kayıt Tarihi : 11.12.2012 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikmet YURDAER
TÜM YORUMLAR (3)