Yedi yürek ikliminin en zemherisidir yaşadığım,
Şimdilerde hüküm süren, bulutlarımın en yüklüsüdür.
Sabır dinarlarımın sonuncusudur harcadığım.
Sırtımı verdiğim ağaç, ormanın en öksüzüdür..
Sevmek bir anafor, giderek küçülür halkalar,
Deniz bile ondan yanadır, maviye darılırım..
Kötürüm zihnimde acizdir kararlar,
Mumyalanmış hilkatların dostluğuna sığınırım..
Kanımla boyanmışsa da ellerin, gücenmem sana,
Bilirim, sevdamın ezası benliğimin süsüdür..
Zemherimi görüp de el alem acır bana,
Bilmezler, Mevsimin zahmetsizi, yüreğin sevdaya 'küs'üdür..
Kayıt Tarihi : 12.12.2002 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/12/zemheri-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)