Zemheri Şiiri - Musa Ataç

Saba makamında bahar müjdesi gibiydin,
Şafak vakti uyandıgımda sen parlıyordun..
Hicranla dolu gönül soframa,
Tatlı tebessümün,ipeksi sesinle lezzet kattın,
Kararmış dünyama rengarenk ışık saçtın.

Yüreğim titredi,ruhum büyülendi bu aşkla,
Eğilip alnından öptüm benliğimi saran hazla.
Aydınlığın,karanlığın önünden yürürken,
Dudaklarından aşkın büyülü kokusu gelirdi,
Bir başka gülümsüyordu kaderim artık bana,
Hayat fışkırıyordu avuçlarında tuttugun yüreğim.

Kurtuluyorum derken,karanlıgın soguk kollarından...
Ümit dolu yüreğim sımsıcak sevdan ile yanıyorken,
Birden silkindim,apansız derin uykudan,
Gözlerimde sis,başımda kardan aklar ve...
gönlümü titretiyor ZEMHERİ soguklar.