Zemheri Şiiri - Tuana Hivda

Dışarda zemheri yaşanıyor
Bu şehir ne kadar uğursuz
İçimde bir cam kesiği
sen kanıyorsun.
Kuşlar da terk etti
ve sen de dönmedin
Bu şehir ne kadar yalnız
Yarasalar kol geziyor her tarafta
Ben buzlara umut serpiyorum
içimde sen eriyorsun.
Kayganlaşmış bir hayatı yaşıyoruz
tutnduğum bıçak ağzı
sen kesiliyorsun.
Karda duruyor hala bütün izlerin
Bir çizik gibi içimdesin
ben yanıyorum.
Tükettin ihanetleri
Ardından bıraktığın yangınları düşünmeden,
Bu şehir yanıyor
ve ben zemheriyi yaşıyorum.
Ne sen varsın artık
Ne de dağınık bıraktığın saçlarım.
Sana ait ne varsa artık dökülüyor tel tel
arda kalan sadece tükenmişlik
bir de ben
ve yangında küllenmiş bu şehir.