Zemheri Şiiri - Fatih Karakaş

Hasretin ölüm, vuslatın doğuşumken,
Zümrüdü anka gibi küllerimden doğdun sen,
Gönül yangını söner, sanma akıp durulur,
Zannetme ki bu aşk zamanla unutulur...

***

Hasret yangınlarını söndür gecelerimden,
Zırhsız yüreğimi hançerleme ne olur,
Ne yaralar aldı gönlüm nicelerinden,
Birde sen vurursan felaketim olur...

***

Yırtsan karanlığı açsan gönül kafesini,
Tutulsa ay, kaysa yıldız, zaman dursa,
Yokluğunu yok etsem hissetsem nefesini,
Bir ceylan içerken su aksından vurulsa...

***

Kaybolan mazi dönülmez ki geri,
Ölümün zemherisine güneşini düşür,
Aşkı başkalarında arama gönlümdür yeri,
Sensiz dünüm,yarınım,bugünüm üşür...