Zemberek Şiiri - Kemal Bölükbaşı

Kısmetse nasibim degilse şükür
Ben O na çağlayıp duruluyorum
Karadır talihim yüzüne tükür
Ben her gün şuramdan vuruluyorum.

Nefesim içimi yakıyorsa da
Düşümü durmadan yıkıyorsa da
Zemberek yerinden çıkıyorsa da
Her şafak yeniden kuruluyorum.

Gözlerim dalarken boşluğa sensiz
Hayat darmadağın öyle düzensiz
Sevda bilmeyenden densiz özensiz
Duydukça sözleri buruluyorum.

Neylersin yazgımız böyle yazılmış
Vuslatın yoluna hendek kazılmış
Aşığın kaderi aşkla çizilmiş
Kendi kaderime darılıyorum.

Bırakıp da gittin beni kederde
Nerdesin sevdiğim kim bilir nerde
Ne haldesin söyle bensiz o yerde
Ah! Edip dertlere karılıyorum.

Düşündüm bir tanem çok kısa hayat
Sensiz bu hayatın her şeyi bayat
Ne firak yaşansın ne şartlar dayat
Umuda sımsıkı sarılıyorum.

28.10.2016/Kahramanmaraş.