Zem Zem Şiiri - Derin Akkurt

Her şeyi olduran Allah; dünyaya bir künde...
Etin kemikten ayrılması ise kırk günde…
Koy bir yediveren ve bil zordur anlaması.
Bitirmek kolay, asıl zor olan başlaması.

Uçurumlar açılsın yer yerinde durmasın!
Kuşların yanık ötüşünden yankı vurmasın!
Ne Martın beşinden ne kandilin alevinden;
Hiçbiri bu kadar vuramazdı can evinden.

Yeter artık, nedir bu acelen; biraz zem zem!
Başlarım başlamasına da devamı elzem...
Yeniden doğmak için önce yoğrulmak gerek!
Şartlar değişmiyorsa sen başlat değişerek!

Vaktini aşmaz bir annenin doğum sancısı.
Algıları köreltir böbrek taşı acısı.
Çifte ateş, ardından iki damla gözyaşı...
Tek milim şaşmaz, perçinlendi doğumun yaşı.

Acemisiydim; gümüşten mevsimler daraldı.
Mevsimler bitince, yıpranma payı kadardı.
Çetrefilli yollara girmesin yaz ayazı!
Nerede gizlenir ilkbahar, nerede yazı?

Mevsimsiz kar beyazı olur üç günde çamur.
Kış cemresi yutmuş sesimi, özünde hamur...
Dolambaçlı yollar kar etmez, onmaz bu yara!
Ne yaptımsa ters tepti, bahtım ezelden kara.

Eldeki elde, baştaki başta, kaç bakalım...
Hükmü geçmeyen aykırı yollardan akalım.
Kapılar kapansın bir bir, sürgüler çekilsin!
Göz hesabına vur hasreti, vuslat ekilsin.

Özgürlük dediğin şey bir doz ilaçta da var.
Dikiş mi tutar: yırtıldı perde, çatladı ar!
Çatma kaşı; o bakış başka mizaçta da var.
Allah´a dua et ve içten gelerek yalvar!