Zelzele Taşı ile Hayatı Iskalamak

Milyarlarca yaşam formunun yaşadığı kıytırık galakside seni gerçekten seven birisini bulduğunu zannederek gerçek anlamda hayatı ıskalarsın. Yaşanan anılar daha beyne ulaşmadan silip atamadığın için, kader çizgisine rötuş yapma fırsatında olmaz. Eğer bir ata'nın anüsünden günümüze ışınlanan sözlere kulak assaydın belki de bu böyle olmazdı diye düşünür ve imam osurmuş cemaat mi sıçmasın? diyerek iki elle bir dalgayı bile kavrayamayacak kadar rakı şişesinde balık olursun. Ardından keşke ile başlayan cümleleri dillere pelesenk eder hale gelir siktiri-geçmiş zamanın yasını tutmaz, geri dönmeksizin tüm gemileri yakarsın.

Diyeceğim o ki hiç boşa uğraşmayın; cenneti inşa etmeye çabalarken cehennemin alevlerine maruz kalırsınız düştüğünüz soğuk-çelik cehennem çukurunda. Her ne kadar da düştüğüm yerden kalkmayı reddediyorum, çözmeden içimde olan biteni deseniz dahi buna gücünüz yetmez, çözemezsiniz.

Çözemezsiniz çünkü; günümüz metalik, yavşak metropol hayatının en belirgin karakteri olan sen gibi kendi kendine kaçabilme yeteneği olanların hayatı kaçırmak için özel bir çaba sarf etmesine gerek yoktur zaten. Hayın-lığın sıfatıdır kaçmak ve her daim hainler kaçmıştır vatan denen ocaktan. Ancak sen hayatın akışını bir koala kıvraklığı ile takip edebilirsin. Hayatın kısacık bir bölümünde muvaffak olur diğer büyük-bölümünde göt olursun işte böyle. Yediğin yemek, içtiğin su ve gömdüğün çikolatalar sevgi olmayınca her daim besinsizsindir. Gıdasız kalır, umutlarımıza olan izdüşümünü ancak kendinden kaçarak yok sayabilirsin sığıntı gibi ölürsün sığıntılandığın incir-dibi kovukta.

Diyeceğim o ki hayat kaçıyorsa ve sen seyirci kalıyorsan hayata; sıçtığının resmidir. Kulağındaki zelzele-taşını siktiğiminin idrak yolları elbet tıkalı olacaktır, ne demek istediğimi dizindeki gözlere bakarsan göreceksindir kaybettiğini.