Sarsıldı yer,
Yıkıldı üzerindekiler,
Yok oldu aileler.
Yoksulluğumuzdan,
Kimsesizliğimizden keder,
Toprak evlerimizden,
Birbirimizden ayırdı kader.
Fazla mesai yaptı ölüm meleği,
Ölümün gölgesinde aileler.
Asırlardır yakamızda zelzele illeti,
Ders almadılar tarihten dediler,
Yoksulluğu bilmeyen efendiler.
Toprağa verdik evlatlarımızı birer birer,
Susmadı analar, bitmedi keder,
Yaşamayan bilmez, bu acı bin beter,
Asırlardır çekilen aynı dert, artık yeter
Sarsıldı yer,
Yıkıldı üzerindekiler,
Yok oldu aileler.
Kalmadı yaşamaya sebep,
Kalmadı umut,
Kalmadı yok olup gitti hayaller,
Gencecik fidanlar,
El değmemiş sevgiler,
Zelzele illeti başımızda,
Sonra akbaba gibi üşüştüler,
Ders veren efendiler.
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!