zelzele
zelzele-hadi canlar el ele!
hava dondu, hava döndü
ölümden yana esiyor o yel
durma el, dayanışmaya gel
toprağa akan o gözyaşı değil
ölü toprağın teri ve kanlı yosun
artık yeter! bu kanayan acı dursun
yok kader-her şey beter, umut ve öfke
derinde çok can var daha; susun, susun!
yitik zaman ışığı uyusun, isyan çığlığı duyulsun
üç bilinmeyenli denklemin, pardon depremin sağlaması
tetiklendi-yerüstü toplumsal fayımız kaydı, bilim ağlaması
tan çiçeği koru nuray ve sekiz şiddetinde sallanan, dolunay
yıkık, kırık, yanık; onca yeri, gurbeti sılaya bağlayan, ıslak ray
acılı komşu halep-laskiye vay! içinden asi akan-kanayan hatay
‘merhaba-elveda, geçmiş olsun-başın sağolsun’ o kutsal umay
hiç bir sözcüğün, anlamı yok artık; hepsi kaykay, hepsi kırık fay
ömür tek nefes-her sözcük ölüdeniz, gerisi-dirisi sismik şinanay
ey yitik çocuk! seninde düşe düşen ruhun özgür, yabanıl yılkı tay
kışın kaybettiğim kendimi, sarı sıcakta, yazın bulamadım dengimi
acı ama gerçek bir kurtarma ve dayanışma öyküsü bu-sevda timi
düzenin fayı kaydı, dağlar dağlara yaslandı, bilim aklandı
tefeci, kaderci günahkarlar sınıfta kaldı, siyaset kör kuyu
işte yaşam bu, amanos dağı teri asi, bir yudum can suyu
medeniyetler beşiği hatay, yıkık ve yaşam olanlara tanık
ölmeden önce dokunduğum, sıcak dudak izi, acı yanık?
o yitik zaman yıldızım kaydı, gökyüzü nerede-ay nerede?
fikret küstü, millet şarkısı sustu, zelzele şiiri, yırtık perde
o göçükte elimi tutan 66 doktor-15 gazeteci ve gönüllüler
ilk seferde ve siyah gecede, o beyaz atlarına binip gittiler
göçükte öksüz, yetim ve yitik bir çocuk çığlığı yankılandı:
‘ey kurtarıcı gönüllüler! karanlığı öteleyin, üstümdeki dağ
depremzede, beni anneme götürün, o bulduğunuz yerde’
(6 Şubat 2023)
dursun özden
Kayıt Tarihi : 15.2.2023 18:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kanayan derin çığlık...
TÜM YORUMLAR (1)