Bir rüzgar ile aldın, geçtin o güzel hayatları,
Bir zelzele ile bağrımız yandı Anadolu!
Duyupta, görmezden mi geldin o koca feryatları?
İçleri yanmış, bir sürü ana dolu!
Koskoca memleket, mahşer meydanına döndü,
Seven sevdiğini, kara topraklara gömdü.
O neşe dolu aileler, bir günde bölündü!
Adım başı, sokaklar enkazlara büründü.
Deprem bile deprem ile uyandı o gün,
Bir değil, iki kere vuruldu Türkiyem bağrından!
Sakınmadık, bir kuru ekmeği bile açtan, toktan.
Nasıl unutur, nasıl kurtuluruz o acılardan?
Kayıt Tarihi : 21.12.2024 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
6 Şubat depreminden etkilenerek yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!