(A)h ne yer, ne yâr kaldı !
Elimde bir tek bu dizelerin
Hüzünlü, naçiz dizelerin
Kembeha tesellileri kaldı.
Şakımaz artık kuşlar bile
Acılâr içinde kimsesizliğimize
Acılâr içinde kaldık biz bize
Ne olacak şimdi geleceğimize ?
Göz havzalarım kuruyarak yağsa
Tüm cihan bir olup, bir olup ağlasa
Dolduramaz bu hüzün çölünü
Kimse duyamaz, kimse hissedemez ölümü !
Ölümünü hayatların ve hayallerin
Duyguların ve hüzünlerin
Ve o mahsun ruhları sessiz şehirlerin
Makberi miydi ki minik beyaz ellerin ?
Lahitler miydi o evleri
Minik bedenlerin ?
Molozları ciğerlere dolan
Ahdiydi, ölümün zemheri...
Kopsa ya kıyamet
Henüz vakit varken
Ölmek için çok geç
Yaşamak için erken...
Kayıt Tarihi : 12.2.2023 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, depremden zarar gören bütün halkımızın hislerini yansıtabilmek maksadıyla yazılmıştır. Her bir dizeyi enkaz altında yükselen mahzun ruhlara ve ölü şehirlere armağan ediyorum...
TÜM YORUMLAR (1)