Zelzele Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

ZELZELE

Yerler şerha şerha yarıldı birden.
Gecenin karnına saplandı sancı.
Feryattı, ağıttı yerden fışkıran,
Arzın midesine oturdu acı.

Öksürdü, aksırdı, kustu sonunda.
Dağ gibi binalar yerle bir oldu.
Marmara günlerdir karnı burnunda,
Sara illetine geldi tutuldu.

Zelzele beynimde patladı benim.
Lif lif, hücre hücre saçıldım yere.
Göçükler altında tutuldu dilim.
Tahammül dayanmaz böyle kadere.

Hala da günlerdir titreyip durur.
Kimbilir ne zaman, ne gün duracak?
Bir acı bitmeden öbürü gelir,
Yazık, tütmez oldu binlerce ocak.

DOSTOZAN/17 Ağustos 1999

Rahmetli babam Dostozan, 17 Ağustos depreminde her İnsan gibi çok üzülmüş ve aynı gün bu şiirini yazmıştı. 17 Ağustosta hayatını kaybedenlerin ve babamın Mekanı cennet olsun. El Fatiha.