Zelom Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Bu sabah uyandım kapına geldim
Kapı duvar olmuştu sen yoktun zelommmm
gittigine inanmamıştım.
İşte şimdi yandı yüregim fırtınalar koptu zelommm
Sokak bana dar gelmeye başladı.
Geçmek istemiyorum oradan zelomm
Oynayan çocuklarda seni ararım.
Görmeyince seni,kor ateşlerde yanarım.
Bu yürek bu gönül günler geçmiyor sensiz zelommm
Bazen hala diye seslenen sesini duyarım.
İçim kuş misali çırpınır zelommm.
Biliyorum gittigin yerde mutlusun,şensin hak ettigin yerdesin
Araya mesafeler girdi,özlemin büyüdü hasretin yaktı.
Büyümen gözümden çok ırak kaldı.
Ya gelir görürsün ya göremezsin.
Okullar açılacak gözlerim seni arayacak.
Sabahları bakacagım okula gidenlerin ardından.
Elbet bende bu hasrete alışacagım zelomm
Bir gün mutlak sana kavuşacagım