Sonu gelmeyen bayram yılbaşı kartları alıyordum.Başlangıçta hoşuma giden
bu kartlar yıllar geçtikçe canımı sıkmaya başlamıştı.Bir değil on değil tam otuz yıl aynı kişiden kart almak insanın canını sıktığı gibi bayağı merakta uyandırıyordu.Kimdi bu Zeliha beni nereden tanıyordu ve benden ne istiyordu?
Böyle tam otuz yıl geçti.Şiirlerimi yayınlamaya başladığım internetteki
şiir sitesindeki mesaj kutuma bir gün bir mesaj geldi,
- "Sayın Ertürk...Siz Kütahyalı mısınız? Bu şiirler makalelerde size mi ait?
Mesajın içerisinde benim yıllar önce yazdığım ve pek çoğunu zar zor
hatırlayabildiğim makaleler şiirlerden başlıklar alıntılar vardı...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
