Sabahın en derin rengini
Havlar sokak köpekleri;
Çocuk uykuda büyür
Adam uykuda eğler kendini
Uyku içinde uykudur kadın...
Mecburuz bu tinilarda solumaya
Zemir,
Adi ustune yer bizi bu küre
zemheride burusup kalmis birkaç özür
ve kesisen tozlu baharlarimiz
elest meclisinde
göğün yüksek hançeresinde
parlayıp sönen
manzum gecede,
her ölüm üslupludur
Mavi hiç de gizemli değildir sevgilim
Vardığının şiddetiyim ben
Varlığının grisi
Kılıcım yok ki kınım olsun
O savaşta hiç olmadım ben
Yaşamın katmerli hevesinde
Küçük bir iğne deliğinde sabır
Aykırılayan düşün sinesinde
Yol almakta bitmez kahır...,
03.11.1996
Sargisiz yolundan çikip kesirli,
Sendeleyen azinlik karalara
dusunce aklanan kut cehreni
Bir çicegin tohumu olacaksin...
Sokaksizlik kokunca
Odandaki kasvetli sehir;
Devrilecek piçligin hiçligi
Pervasiz yazitlarimiza,
fi tarihinden emekli
Bir çiçegin tohumu olacaksin...
Teli bozuk sarkilarindan sizip
Sarkik balkonlarin;
Arapsaçi doseginde
Bir cicegin tohumu olacaksin...
Aldirmadan yazginin potluguna
Inanci solan kapilarin
Kirli esiginde
Bir çiçegin tohumu olacaksin...
Kanadın kuşu oldum
Titrek eldeki yünün kirmeni
Hâr yüreğe sığmış bir dünyanın
Yerle gök arasındaki
Resmi oldum
Yırtık kuş, çığırı kanadında
Salına salına ölüm
Al ile buldu kiralık canı
Varsılın kara mührüyle
Kader olsundu olmasındı
Elinde bir avuç yoklukla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!