Zeliha Aypek Şiirleri - Şair Zeliha Aypek

Zeliha Aypek

Sabahın en derin rengini
Havlar sokak köpekleri;
Çocuk uykuda büyür
Adam uykuda eğler kendini
Uyku içinde uykudur kadın...

Devamını Oku
Zeliha Aypek

Mecburuz bu tinilarda solumaya
Zemir,
Adi ustune yer bizi bu küre
zemheride burusup kalmis birkaç özür
ve kesisen tozlu baharlarimiz
elest meclisinde

Devamını Oku
Zeliha Aypek

göğün yüksek hançeresinde
parlayıp sönen
manzum gecede,
her ölüm üslupludur


Devamını Oku
Zeliha Aypek

Mavi hiç de gizemli değildir sevgilim
Vardığının şiddetiyim ben
Varlığının grisi
Kılıcım yok ki kınım olsun
O savaşta hiç olmadım ben

Devamını Oku
Zeliha Aypek

Yaşamın katmerli hevesinde
Küçük bir iğne deliğinde sabır
Aykırılayan düşün sinesinde
Yol almakta bitmez kahır...,

03.11.1996

Devamını Oku
Zeliha Aypek

Sargisiz yolundan çikip kesirli, Sendeleyen azinlik karalara dusunce aklanan kut cehreni Bir çicegin tohumu olacaksin... Sokaksizlik kokunca Odandaki kasvetli sehir; Devrilecek piçligin hiçligi Pervasiz yazitlarimiza, fi tarihinden emekli Bir çiçegin tohumu olacaksin... Teli bozuk sarkilarindan sizip Sarkik balkonlarin; Arapsaçi doseginde Bir cicegin tohumu olacaksin... Aldirmadan yazginin potluguna Inanci solan kapilarin Kirli esiginde Bir çiçegin tohumu olacaksin...

Devamını Oku
Zeliha Aypek

Kanadın kuşu oldum
Titrek eldeki yünün kirmeni
Hâr yüreğe sığmış bir dünyanın
Yerle gök arasındaki
Resmi oldum

Devamını Oku
Zeliha Aypek

Yırtık kuş, çığırı kanadında
Salına salına ölüm
Al ile buldu kiralık canı
Varsılın kara mührüyle
Kader olsundu olmasındı
Elinde bir avuç yoklukla

Devamını Oku