Zelda Şiiri - Arif Naif

kuru dallarda ekmek yetişir kışın
çocuklar aşure taşır konu komşuya
baharın özlemi unutulur gider
unutulur gider, unutulur gider.
bir ağrı sineye yuvalanır.
bir parça bilinmezliği bölüşürüz.

içimizde kalır aradığımız ne varsa
sevgili güz! ben Nilgün'ü özledim.
kar tutar kaldırımları, kar diner.
çocukça bir beklenti unutulur gider.
unutulur gider, unutulur gider.
hayat bizi sensiz de büyütür.

yıllar sonra bir gazete küpüründe,
renkli merdivenleri tekrar çıkarım.
bir acı vardır dilekte, bir ümitte.
balkon nefes alır, unutulur gider.
unutulur gider, unutulur gider.
yalnızlığın kapısı mühürlenir.

bir kuş havalanır gökyüzüne
karakışı bırakır uçar gider.
uçar gider, uçar gider.

Nilgün Marmara'ya özlemle.
(13.02.1958)