Zekiye Şavkılı

Zaman hırsızdır, sonra da ilkbaharın yeşil yapraklarını çaldı
Ellerimle bağlandığım bir umudum vardı, onu da sonbaharda yeniden aldın
Kişiliğimi kaybettim sanırım seni anlattığımdan beridir
İyi değilim bugünlerde son beş ayım kaldı, saçlarını temsil ettiğinden aşığım sonbaharına hayatın
Yokluğun kalbi sarstı, ciğerlerime çektiğim bir fırt yolun yarısında ölümü sen sandım
Eylüle son bir vedam olsun bu aşk denilen üç harfi dudaklarıma sen isminle sardım

Şu günlerde kalbimi kanatlandıran bir sen varsın bir de bana ilham olan sonbaharın sarısı
Akşam üstlerini unutmuyorum çünkü sen batan bir güneşten daha da sarısın
Ve lakin, uzun zamandır yoksun yanımda çık aklımdan, bari aşkı bırak da bana da sarılsın
Kan çanağı gözlerimden aşağı sarkıttığın güneşe ilham olan saçların bu kalbi bir kez daha sarstı
Ilık bir ilkbaharın özlemini gittiğin günün ertesi tutamadım kalp damarlarımdan taştı
Latifeden ibaret değildi sunduğum tüm duygular
Istırabın ortasındayım sana beslediğim her bir duygu yanımda sen olmadığındandır yanar sol yanım