Uzayıp giden yollara inat
Geçip giden yıllara inat
Yalancı yarlara inat
İnadım inat, inadım inat
İnadım inat.....
Kaşlar kalem
Gözler badem
Dudakları nurdan alem
Sülün gibi inci tanem
Zor şey inan kadın olmak
Karanlıkta duruyorum artık,aşk vurmasın yüzüme
Dokunmasın bana kimse
Kimse ulaşamasın artık
Tenimin incinen yerlerine
Uyanmasın bir daha
Bedenimdeki olmaz olası duygular
Sevgi bahçemde nadide bir çiçek
Gönül penceremde manzaram
Yatağım'da yastığım
Üşüdüğüm'de Güneşim
Aç kaldığımda aşım
Hem bakışım hem nazım
Uzağında kalldım sevdanın.....
İstanbul kazan ben kepçe
Aramadığım sokak
Bakmadığım yüz kalmadı.......
Kime sorduysam gördüm dedi....
Hala var olduğunu biliyorum
15 mi 16 mı geçmiş zaman
bir çocuğa aşıktım
belkide ilk heyecan
çelme atıp düşürmüştü
kahakahalar la gülmüştü
ona ne kadar kızdığımı UNUTTUM
İstanbul sokakları mı ıslak gözleri mi
Bedenimdeki bu yorgunluk senin sözlerin mi
Alıp başımı gitsem de uzaklara
Sensiz hayat haram bana birtanem....
Sabah olmaz güneş doğmaz yüzüme
İnandığım güvendiğim dağlar yıkıldı
Sevda dolu mektupların çoktan yakıldı
Çok geç kaldın pabucun dama atıldı
Şimdi başka sevdaya sebebim oldun
Ağladım ardından el sallamadım
Bir sevdanın uzağından geçtim
Hiç elime değmedi eli
Öylesine kördü ki gözleri
Beni bir defa bile görmedi
Onaydı bütün dualarım
Sustum! çünkü ne söylesem boş
Özür dilemiyorum,biliyorum
Suçlu kim.....
Ve sana veda ederken
Ağlamıyorum.....
Oysa nede korkardım sensizlikten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!