Zeki Yıldız Şiirleri - Şair Zeki Yıldız

Gelecegim sana bir gün bir demet kirmizi gül ile
Çevirme beni geriye, gelme bir daha diye
Unutamam seni unutamam gözlerini
Sensiz bir hayat anlamsiz ve bos
Yasanmiyorki çekeyim,yoklugunu sineye
Dönecek bu dünya yüregimden çikaramadigim

Ey Istanbul sana geliyorum,
Ya sevdigimi bana bagisla, ya da beni de al;
Içimdeki özlemi, hasreti, sen de yasa,
Sen de agla gecelerine,
Ben nasil yigilmissam;
Kizkulesine bakan bantlardan birine,

Bakarim buz dagina erir buzullari,
Kimi yerde kasirga savurur binalari,
Yer yüzü sallanir kagit olur yaptiklari,
Sen bagisla Allahim biz sebebiz buna,

Açlik kol gezer, kurur kiminin cani,

Yasiyorum dünya da yasamaksa yasantim,
Her günüm çile dert duyulmaz feryadim,
Yüzüm gülmedi bir gün dönmedi sansim,
Bu Gün Dogum Günüm Gülmesede Bahtim..

Otuz yilli geçirdim yok bir dikili tasim,

Akşam olur yolunu gözler istediği iki tatlı söz,
Vefa ister, ilgi ister, saygı ister yürümez duygusuz,
Çoktur hal hatır sormadan geçen sorumsuz,
Allahın emanetini hiçe sayan erkekler...

Yemegi sorar önce demez hanım halin nice,

Canım kurban bacım başındaki örtüye,
Cahiller anlamaz örtünmen niye,
Sakın çıkarma zulmetseler bile,
Yaradanın aşkı ile sabır de bacım.

Aşkı ve sevgiyi yaşadık seninle
Dünyalar benim olurdu bir gülüşünle
Hani bırakmayacaktın ben ayrılık istesemde
Elveda demeye gelmişsin git güle güle

Beyhude yasiyordum,
Dünyam bos umutlarim alabora olmustu,
Açtigim kapilar,
Birbir üzerime kapaniyor açilmiyordu,
Her sohbet bana aci,
Bir baskasina hos geliyordu,

Tutamıyorum ellerini saramıyorum belini,
Yüreğini yüreğime yaslayamıyorum sevgili,
Her gecem dert keder olur bana belki,
Sana en güzel gülü verdim yüreğimi,

Ufukta sis var gecenin sessiz yüzünde çıglık,
Alperenlerin boynu bükük kaldı kalk Koca Reis,
Anlamadı değerini ülküsünü unutanlar anlamadı,
Gecenin sessiz yüzündemi bitecekti bu amansız yolculuk.

Yıllar eskitemedi gönül koydun vatan ve millet aşkına,