Zeki Ulutaş Şiirleri - Şair Zeki Ulutaş

yediklerin helali hoş olsun
hoş olsun emeklerim…
aldığım hediyerim
yollarını beklemelerim
nefesimle ısıtmalarım
gül dikeninden sakınmalarım

Fırsat buldukça,doğurmaktan
ev işlerine gidiyor hanife
ev kira
ayağında delik ayakkabı
üst baş konu komşudan
ama nafile,

Karşı kaldırımda
ufak tefek,tıknaz bir adam...!
bir elinde sigara,diğerinde çakmak.
akşamın ayazında,hafif bir rüzgar.
sigarayı dudağına götürüp,çaktı...!
ilk deneme başarısız...

Bakışmalarla başlardı,sevdalar
köşe başlarında...!
maillerimiz,kibrit kutuları içinde.
duygular yürekten...!
öyle canımlı cicimli,
lügatlar yoktu,ezberimizde...!

Eskiden;
herkes herkesi tanır
herkes herkese selam verirdi
bu şehirde
bakışlarda tebessüm,
yüreklerde hoşgörü…!

Beydağına kar yağıyor,
yüreğime SEN...!
emeksiz kavşagında, akşam kargaşası
nafakalar kazanılmış bir koşturmaca
kestaneci,çizme derdinde
münübüscü,yolcu kapma.

Ne oldu bize
hani bizim nam'ı değer
dürüstlüğümüz…
kin,nefret,husumet
nerede kaldı
hoşgörümüz…

Malatya'ya,ilk geldiğimde tanımıştım
bizim seyfo dayıyı...!
ilk çayımı onunla içmiş,
ilk sohbetimi onunla yapmıştım,bu şehirde.
hiç unutmam; nirelisin gurban deyişini...!
sakaryalıyım dayı...

Erkekler ağlamaz...
neden ki...?
bilmirem.
öyle diyorlar.
kim diyor...?
birileri..

Aslında...
Nenesinin adı falanda değildi
Babası koymuştu ismini, ayşegül’ün
Kimbilir, belki de gül’sün istemişti
Fakirim... ömrünce ayşenin
On altısında gelin oldu ayşegül