Güne gün söylenen sözler sağanak yağışlı,
yağanlar naköşeli, ihanet nakışlı.
Ve insan merhamet kemendine asılmış topraktan bitme, toprağa gitme bir varlık.
Ne söylesen kifayetsiz, adres defterinde menzil hazır, vicdan sol göğse çivili kocaman bir ağırlık.
Boş mu sandın ermiş dedelerin ak sakallarını,
cesaretin varsa sok parmağını da arala arasını.
Yazmış kuru ağaçtan izinli, yontulmuş devasa kapının alnına,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta