Güne gün söylenen sözler sağanak yağışlı,
yağanlar naköşeli, ihanet nakışlı.
Ve insan merhamet kemendine asılmış topraktan bitme, toprağa gitme bir varlık.
Ne söylesen kifayetsiz, adres defterinde menzil hazır, vicdan sol göğse çivili kocaman bir ağırlık.
Boş mu sandın ermiş dedelerin ak sakallarını,
cesaretin varsa sok parmağını da arala arasını.
Yazmış kuru ağaçtan izinli, yontulmuş devasa kapının alnına,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta