Zeki Kılıç Şiirleri - Şair Zeki Kılıç

Yarını kazıyorum toprakta
Beyaz, kırmızı,siyah tenli
Gamzelerin çukurunda
Umutlar devşiriyorum
Altından, gümüşten, bronzdan
Tarihî keserler var göz bebeklerimde

Yağmur düşmez topragim
Boynu bükük gülleri
Ne yüzü var
Ne gücü
Sevmiyorum diyemez
Ama sahidler firarda

Mesele;
var olmak
varlığı korumak
varlığını korumak
zikzakların arasında
kimi üstünde

Duygular el olmuş
dokunur ruhum teline
notalar yükselir gönül sazımdan
bazen celalli bazense cemal
acılıyım
acıylayım

Ey zihnime saplanmış hançer
Kan damlamayacak mı gölgenden
içimde mi öleceğim sessiz sessiz
Yine de bekliyorum senden habersiz

Gülmeceler düzmece yaşlar göze düşecek
Gündüz biter ve gece köprüdür döşenecek
Ölüm ki iki hece aceb nasıl gelecek
Mizandır bir bilmece kime ne getirecek
Hesaplar görülecek taş kemik eriyecek

Titrek dağların eteklerinde
çöldeki kum tanesinde
güneşin yakıcı sıcaklığında
ayın hüzünlü bakışında
lalenin duruşunda
gülün kokusunda

cam kırıkları üzerinde
tek ayak geziyor çocuklar
kanıyorlar
kanıyoruz dikişlerimizin altından
yarasalar kanat çırpar
kanımızda yeşeren yaprakların üzerinde

Korsan fikirler geziniyoR sığ sularda
bir gözü bağlı
diğerinin körlüğüne inat
alçaktan uçuyor güneş
asırların yorgunluğuyla
kırık kanadıyla

Kırgınlığımla geziniyorum
Koltuktan vadilerin yamacında
Köprüler yıkılıyor gönlümde
çevremde ve çehremde
Umut tanelerinden dövdüğüm külüngümle
Ses veriyorum Ferhatça