Kaldı yüreğim
Yarım dünyalarda
Yalnız ve öfkeyle
Kimsesiz, umarısz ve tek başıma......
Herkesin unuttuğu,
Kaç baharlar yitirdik, kaç ömür geçti yanımızdan,
Oysa ki uzak kaldık,
Kendimizden başka,kendimize uzak biriymiş gibi davranarak,
Kaç kez tekrarlarla, kaçar kez yitiriliceğiz,
Kaybolmaları göze alarak..
Yürümek lazım,
Yine dimdik ayakta.
Yol ayrımlarında,
Kendine iyi bak demeden,
Son öpücük son veda olmasın.
Kalmalı,
Nefesim içimde,
Baharlardan kalma tazelikte.
Kaçıncı ilkbahar,
Sonbahar demeden.
Bırakmalıyım kendimi,
Titreyen bedenimle bir ben vardım
İçimdeki sızıyla
Boğulurken gözyaşlarıma
Sadece uzaktım
Uzak kalmalıydım
Yangınlara….
Gideceğim bilinmezliklere
Hayalet sevgilimle
Bensizliğimle
Yalnızca bedenimle
Yarınlarda sadece ben diye....
Unutulurdum,
Yağmurlu bir gecenin sabaha bağlanışında.
Tenimdeki acıyla kendim,
Ruhumda senin yokluğunla.
Unutulurdum………..
Kendimle.
Kaypak nefretlerimde
‘’Bir ben miyim? ! ,, diye sormaktayım
Çektiğim Nefesimde
Sigara dumanım Mis kokulu bende
Yüzümde derin izlere
Kerelerce ölüp diriliyorum
Saat kaç oldu,
Bilmezdim oysa!
Çünkü BEN zamansızdım.
Günlerin boşluğuna,
Adım yazılırdı,
Defalarca defalarca…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!