Bir gün sensizliğe, sevgisizliğe alışırsam,
beni benden çok sevmediğini anlarsam,
kanayan yarama tuz basarsam,
Ellerim kırılsın tek kelime yazarsam...
Unuttuğuna, yüreğini avuttuğuna,
Umut yok, ne olacak yarından, ne dünde kalandan,
Beklemiyorum doğacak güneşi, kurtaramaz karanlıktan.
Bir insan kendi koparsa ondan, bahsedemez mutluluktan,
Yudum, yudum içerken aşkı, yanlış kelimeler düşerse dudaklardan..
Sanki başka bir şehirdeyim, sesleniyorum mısralardan,
Dümen kilitlenmişti, aşkına iskele,
özlemine sancaktım.
Aylarca açık denizlerde çayıma şeker,
aşıma tuz diye seni kattım.
Sevda fırtınalarında,
hasret rüzgarlarına demir attım.
Biliyorum beni sevmediğini,
sakın bir söz edip kırma kalbimi.
Gün olur sevgilim kendim giderim.
Bir umudum yokki sevgiden yana ,
susmakla herşeyi anlattın bana .
Tüm gece güzeldi,
sonu böyle bitmese,
o soğuk rüzgar esmese,
beni benden etmese..
Tüm gece güzeldi,
Bırakta, böyle bitsin bu günahkar serüven
bırakta kurtarayım bu emanet sarayı
yeter, intiharınla oyduğun yüreğimi
umutsuz şarkılarla avutulduğum yeter
göğsümde bir yanardağ kıvranıyor gülüm
duman çöktü güneşin sitem aynalarına
yasını tutuyorum karartığım düşlerin
yıpranmış divaneler gibiyim sokaklarda
amansız bir ütopya üfleyen pencereler
lif lif yoluyor dram seyyahı bedenimi
önümde, haksızlığın hesaba çekildiği
hiç kimsenin kimseyi tanımadığı mahşer
Sende kaybettiğimi sandığım,
başkalarında aradığım,
bir türlü bulamadığım,
yerini dolduramadığım,
rüyalarımdan atamadığım,
yüzüne bakamadığım,
Yağmur boşalıyor, şimşekler çakıyor,
gök gürlemiyor, sanki haykırıyor,
elimde pardak parlıyor, hayalin yansıyor,
gözlerim ıslanıyor, içim kan ağlıyor..
Ellerim boşlukta, sanki bir el arıyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!