Boşuna dolanıp durur içerde kendince
Gözlerinde bir bakış pişmanım dercesine
İnce uzun sazlar gibi demir parmaklıklar
Yokluyor eliyle
Düşünüyor sanki tutup çekince koparlar
Nasıl geçer vakit orada, içerde
Umut artık sadece satırlarda kaldı
Umut artık sadece bir isim hafızamda
Yarınlar gelecek ve umuttan yoksunum
Yoruldu atım yeni yokuşlara dayanamaz
Artık bize sadece bir uçurum gerekli
Boşluğun esintili kucağı beklerken beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!