Hiç tanımadığım biri gibiydin
Bir Eylül sabahı gelmiştin
Hiç unutmam,
Bir daha hiç gitmemiştin...
Gökyüzü eskisi gibi değil
Özledim uçurtmaların kuşlarla dansını.
Her şey gibi kirlettik
En çok da çocukların mavi dünyasını...
Ölüm de adil değil dostum
Beni ilk öldürenin
Kendisi olduğunu sanıyor...
Oysa o, beni tanıdığında
Ben çoktan ölmüştüm...
Gözlerin gelir aklıma
Yastığa baş koyduğumda...
Gözlerin gelir aklıma
Her sabah uyandığımda…
Bir ateştin yaktın geçtin
Ölümü hep küçümsedim...
Biraz yorgun, üşengeçtin
Gidince kal diyemedim...
Kader midir,ecel midir
"Tanrı insanları O'nu anlayacak,bulacak kadar zeki yaratmadı...Peki neden...Bunun cevabını galiba henüz anlıyorum..."
Dünyadaki bütün açlığın
Milletlerarası savaşların
Bitmeyen bu gözyaşların
Suçlusu sensin Afrika!!!
Hiroşima'ya bomba Atan
al senin olsun şu gökyüzü
ben istemem sahte mavilikleri...
sen makyajınla temizlersin belki
al şu deniz de senin olsun
sazan balıkları inanır belki yalanlarına...
ve bir kaç ekmek kırıntısıyla kandırısın martılarını...
Gözlerle başlayan aşk
Sözlerle biter oldu...
Mecnunlar Behlül;
Leylalar Bihter oldu...
Bana bel altından saldırmanızı da anlıyorum,rahat olun...
Zira "bel üstüne" ne yüzünüz tutar
ne de aklınız yeter...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!