Bugün yalnızlığı arkadaş seçtim kendime.
Kırk yaşımda ilk kez aklıma estiği için işede gitmedim.
Ve kimseyede haber vermedim.Ne güzel.
Rumeli Fenerinde bir yalnız adam romanı yazmak için ne senaryolar kurdum beynimde.Sahilde dalgaların ve rüzgarın sesi ile dalıp giderken geçmişe denize giren çocuklara bakıyordum.Bir ara daha önce otobüste rasladığım iki aşık dalga kıran üzerinde el ele yürüyorlardı.Sonra omuz omuza
bir taşa oturdular ve tahminim gelecek için hayaller kurdular uzun uzun.Ne komik.
İstanbul yüce bir duygusun gönlümde
Düş ve gerçek arasına sıkışmış
Ne aşklar yaşadım bir bilsen
Ne aşıklar yaşadı sende
Tatlı bir rüzgarsın boğazda yelkenlere sarılmış
Bir yara ki geçmesin kapanmasın
Ben sende tatdım zevki,
sende buldum neşeyi
gözümü açtığımda sen de
öğrendim ben sevmeyi.
Sen geceler kadar gizemli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!