Seviniyorum,
Neye güleceğimi bilmeden.
Üzülüyorum,
Hiç kimseden gizlemeden.
Ama ne gülüyor ne de ağlıyorum.
Hep dalıyorum uzaklara,
Gece o kadar sessiz ki, sigaramın yanışını bile duyuyorum.
İçimdeki tufan da sessiz aynı bu gece gibi,
Bağırıyorum ama ben bile duyamıyorum,
Boğuluyorum....
Yıldızların arasına gidesi geliyor insanın bu gece.
Sessizliğe,
Kimse bilmez senden ayrıldığımı
Ben bile bilmedikten sonra.
Ayrı mıyız, birliktemiyiz,
Belli olmadıktan sonra.
Kimse bilmez bilemez,
Canım çok sıkılıyor....
Sen den de haber yok iki gündür...
Canım çok sıkılıyor....
Ne gecem gece ne de günüm gündür...
Bir tek sen vardın önceden,
Bir de sana söyleyemediğim aşkım.
Şimdi ne sen varsın,
Ne de o tek kişilik aşkın.
Şairliğim ne senden ne de benden.
Kalemimin oynayışı kağıt üstünde,
Ne sevinçten ne de kaderden.
Yapacak daha iyi bir şeyin olmamasından belki,
Belki zaman dolsun diye,
Radyoda çalan şarkılar belki,
Gece o kadar sessiz ki, sigaramın yanışını bile duyuyorum.
İçimdeki tufan da sessiz aynı bu gece gibi,
Bağırıyorum ama ben bile duyamıyorum,
Boğuluyorum....
İnsanlar güçlü sever,
Güçlü olmalıyım.
İnsanlar neşe ister,
Gülmeliyim.
İnsanlar ah insanlar!
Ama ben, ben olmalıyım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!